گر خـزانی شده‌ام باغ و بهارم اینجاست           هـمـۀ زنـدگی‌ام، دار و نـدارم ایـنجـاست

چه کسی گفته که زینب حرمش در شام است؟           بـگـذاریـد بـمیـرم که مـزارم ایـنجـاست

شاخـه‌ای گـل و کمی آب به زینب بدهید           که بـپاشم سر این قـبر، نگـارم اینجاست

می‌نشیـنم مگر از خاک سر آرد بیـرون           من ز شام آمده‌ام صبح قـرارم اینجاست

کوچک است آه ولی قبر علی اصغر نیست           به خـدا قـبر عـلـمـدار و ندارم اینجاست

با چه حالی بروم سـوی مدیـنه چه کنم؟           من که هم جان و دلم، هم کس و کارم اینجاست